ทอมัส มอแรน

โธมัส มอแรน (1837–1926) เป็นจิตรกรชาวอเมริกันผู้โดดเด่นแห่งสำนักฮัดสันริเวอร์ ซึ่งผลงานภูมิทัศน์อันยิ่งใหญ่ของฝั่งตะวันตกของอเมริกาเป็นเครื่องมือสำคัญในการกำหนดมุมมองของชาติที่มีต่อถิ่นทุรกันดารของตนเอง มอแรนเกิดที่เมืองโบลตัน แลงคาเชียร์ ประเทศอังกฤษ และได้อพยพพร้อมครอบครัวมายังสหรัฐอเมริกาในปี 1844 โดยตั้งรกรากที่ฟิลาเดลเฟีย เส้นทางศิลปะของเขาเริ่มต้นจากการเป็นเด็กฝึกงานในวัยรุ่นที่บริษัทแกะสลักไม้ Scattergood & Telfer เขาพบว่ากระบวนการนี้น่าเบื่อ จึงอุทิศเวลาว่างให้กับการวาดภาพสีน้ำและภาพประกอบ โดยได้รับการสนับสนุนจากพี่ชายของเขา เอ็ดเวิร์ด มอแรน ซึ่งเป็นศิลปินภาพทิวทัศน์ทะเล การฝึกฝนด้านการพิมพ์ในช่วงแรกนี้ได้มอบพื้นฐานทางเทคนิคที่จะช่วยเสริมงานจิตรกรรมของเขาตลอดอาชีพ

อิทธิพลที่หล่อหลอมมอแรนคือผลงานของปรมาจารย์ชาวอังกฤษ เจ.เอ็ม.ดับเบิลยู. เทอร์เนอร์ ในปี 1862 มอแรนเดินทางไปอังกฤษเพื่อศึกษาผลงานของเทอร์เนอร์ที่หอศิลป์แห่งชาติในลอนดอนโดยเฉพาะ เขารู้สึกประทับใจอย่างลึกซึ้งกับการใช้แสงที่น่าทึ่ง เอฟเฟกต์บรรยากาศ และการถ่ายทอดธรรมชาติอันสูงส่งของเทอร์เนอร์ ประสบการณ์ครั้งนี้ได้ตอกย้ำทิศทางทางศิลปะของเขา โดยนำเขาไปสู่สไตล์โรแมนติกที่จับทั้งความยิ่งใหญ่และพลังทางอารมณ์ของภูมิทัศน์ เมื่อกลับมา มอแรนได้สร้างชื่อเสียงในฐานะนักวาดภาพประกอบหลักของนิตยสาร Scribner's Monthly ซึ่งตำแหน่งนี้ได้ฝึกฝนทักษะการจัดองค์ประกอบภาพของเขาและเป็นเวทีสำหรับพรสวรรค์ที่กำลังเบ่งบานของเขา

ช่วงเวลาสำคัญในอาชีพของมอแรนมาถึงในปี 1871 เมื่อเขาได้รับเชิญให้เข้าร่วมคณะสำรวจทางธรณีวิทยาของเฟอร์ดินานด์ วี. เฮย์เดน ไปยังภูมิภาคเยลโลว์สโตนซึ่งยังไม่เป็นที่รู้จักในขณะนั้น ในฐานะศิลปินประจำคณะสำรวจ มอแรนพร้อมด้วยช่างภาพ วิลเลียม เฮนรี แจ็กสัน ได้รับมอบหมายให้บันทึกความมหัศจรรย์ทางธรณีวิทยาของพื้นที่ ภาพวาดสีน้ำที่มีชีวิตชีวาและภาพสเก็ตช์ที่น่าทึ่งของไกเซอร์ แคนยอน และน้ำตกของเขาได้สร้างความประทับใจให้กับสาธารณชนชาวอเมริกันและที่สำคัญคือสมาชิกสภาคองเกรส หลักฐานภาพที่นำเสนอโดยมอแรนและแจ็กสันนั้นน่าเชื่อถือมากจนนำไปสู่การจัดตั้งเยลโลว์สโตนเป็นอุทยานแห่งชาติแห่งแรกของโลกในปี 1872 ความสำเร็จนี้ทำให้มอแรนมีชื่อเสียงโด่งดัง และเขาได้นำลายเซ็น T-Y-M (โธมัส "เยลโลว์สโตน" มอแรน) มาใช้อย่างโด่งดัง

หลังจากความสำเร็จของเขา มอแรนได้กลายเป็นบุคคลสำคัญของสำนักร็อกกี้เมาน์เทน ซึ่งเป็นกลุ่มศิลปินที่นำสุนทรียศาสตร์ของสำนักฮัดสันริเวอร์มาใช้กับภูมิประเทศที่ขรุขระและกว้างใหญ่กว่าของฝั่งตะวันตก ภาพวาดบนผ้าใบขนาดมหึมาของเขา เช่น "แกรนด์แคนยอนแห่งเยลโลว์สโตน" (1872) และ "รอยแยกแห่งโคโลราโด" (1873–74) ถูกรัฐบาลสหรัฐฯ ซื้อไปจัดแสดงในอาคารรัฐสภา ซึ่งเป็นการตอกย้ำสถานะของเขาในฐานะศิลปินระดับชาติ ผลงานเหล่านี้เป็นตัวอย่างของแนวคิดเรื่องความสูงส่ง (Sublime) ที่ซึ่งพลังอันมหาศาลของธรรมชาติสร้างแรงบันดาลใจให้เกิดทั้งความยำเกรงและความรู้สึกหวาดหวั่น ทำให้ขนาดของมนุษย์ดูเล็กน้อยไปเลย ความสามารถของเขาในการถ่ายทอดภาพอันน่าตื่นตาเหล่านี้ด้วยความแม่นยำทางธรณีวิทยาและความยิ่งใหญ่ราวกับเทพสร้างมักถูกมองว่าเหนือกว่าศิลปินร่วมสมัยของเขา

มอแรนยังคงเดินทางและวาดภาพอย่างกว้างขวางตลอดช่วงชีวิตอันยาวนานของเขา เขาเดินทางไปยังแกรนด์แคนยอน, ไซออนแคนยอนในยูทาห์, และโคโลราโด และยังเดินทางไปยังเวนิส, ฟลอริดา, และเม็กซิโก เพื่อค้นหาหัวข้อทางธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่เสมอ เขาและภรรยาของเขา แมรี นิมโม มอแรน ซึ่งเป็นศิลปินที่มีความสามารถเช่นกัน ก็เป็นบุคคลสำคัญในการฟื้นฟูศิลปะการกัดกรดของอเมริกา มรดกของมอแรนนั้นซับซ้อน ผลงานของเขาช่วยทำให้ฝั่งตะวันตกเป็นที่นิยม ส่งเสริมการท่องเที่ยว แต่ก็เป็นพื้นฐานสำคัญสำหรับขบวนการอนุรักษ์เช่นกัน เมื่อเขาเสียชีวิตในปี 1926 ที่ซานตาบาร์บารา แคลิฟอร์เนีย เขาได้รับการไว้อาลัยในฐานะ "ปรมาจารย์แห่งจิตรกรภูมิทัศน์อเมริกัน" ทิ้งไว้ซึ่งผลงานที่นิยามภูมิทัศน์ของอเมริกาสำหรับคนรุ่นหลังและยังคงสร้างแรงบันดาลใจให้เกิดความยำเกรงต่อความมหัศจรรย์ทางธรรมชาติของชาติ