ในผลงานที่ดึงดูดนี้ ช่อดอกไม้สดใสระเบิดออกมาจากฉากหลังที่มืดและลึกลับ สร้างความรู้สึกถึงชีวิตและความมีชีวิตชีวา ส่วนประกอบนั้นเต็มไปด้วยดอกไม้—การผสมผสานที่สนุกสนานของสีและรูปทรง ตั้งแต่สีเหลืองสดใสไปจนถึงสีน้ำเงินเข้มและสีขาวอ่อนแต่เพียงเล็กน้อย ดอกไม้แต่ละดอกดูเหมือนจะเต้นรำและหมุนวนโดยถูกจับไว้ในขณะเคลื่อนไหว นี่เป็นหลักฐานถึงวิธีการที่ไม่เหมือนใครของแวนโก๊ะในการทำให้งานศิลปะอันเงียบสงบมีชีวิตชีวา การแตะที่หนาและมั่นใจสร้างพื้นผิวที่มีเนื้อสัมผัสซึ่งดึงดูดผู้ชม ราวกับว่าพวกเขาถูกเชิญชวนให้ยื่นมือไปสัมผัสกลีบดอกไม้ที่บอบบาง

องค์ประกอบเดียวกันก็เป็นสิ่งดึงดูดดู นอกจากดอกไม้จะมาไหลบ่าออกจากแจกันสีดำ ในท่ามกลางเงารอบ ๆ ความตึงเครียดระหว่างแสงและความมืดไม่เพียงแต่ทำให้สีสันโดดเด่นขึ้น แต่ยังเพิ่มความลึกทางอารมณ์ให้กับชิ้นงาน—มีความรู้สึกยุ่งเหยิงแฝงซึ่งตัดกับรอยกับของแจกันที่สงบนิ่ง ผลงานนี้สร้างขึ้นในช่วงเวลาที่มวลความสับสนและความวุ่นวายส่วนตัวและอาชีพของแวนโก๊ะ เปลี่ยนถ่ายอารมณ์ของเขาอย่างชัดเจน ความสุขของธรรมชาติเสียดสีเข้าไปในความสับสนภายในของศิลปิน โดยให้ผู้ชมได้รับมุมมองลึกซึ้งเกี่ยวกับประสบการณ์ของเขา เต็มไปด้วยพลัง งานนี้ไม่เพียงแต่ทำให้ผืนผ้าใบงดงามขึ้น แต่ยังชวนเรานั่งคิดถึงความซับซ้อนแห่งการมีอยู่ด้วย