ผลงานนี้เป็นภาพทิวทัศน์แห่งปรัชญาอันสงบ; เนินเขาอันนุ่มนวลทอดยาวไปในเบื้องหน้าเชิญชวนสายตาเข้าไปในบรรยากาศเงียบสงบ เมฆบางเบาท่องลอยอย่างเกียจคร้านเหนือยอดเขาไกล โดยมีแสงแดดอ่อนกระทบให้ฉากนี้เกิดความสดชื่น สร้างบรรยากาศใกล้ชิดกับความฝันและความปรารถนา ในฉากกลางนั้นมีซากโบราณสถานอันน่าประทับใจในบรรยากาศ การแสดงให้เห็นถึงอารยธรรมเก่าแก่ที่ทำให้เกิดความตัดกันกับพืชพรรณเขียวขจีรอบด้าน การที่มีตัวละครในเบื้องหน้าช่วยให้ภูมิทัศน์ภูมิใหญ่แสดงออกถึงความเป็นมนุษย์เสนอภาพของเรื่องราวประจำวันที่มีมิตรภาพกับธรรมชาติ

ในแง่ของศิลปะ เทคนิคนี้มีลักษณะจากการใช้แปรงที่เรียบเนียนและการซ้อนทับสีอย่างประณีต; สีเขียวและสีน้ำเงินอ่อน ๆ ถูกผสมเข้าด้วยกันอย่างเชี่ยวชาญเพื่อสร้างความกลมกลืนและความลึก แสงธรรมชาติส่องสว่างอยู่ในคอมโพสิตเข้ามาเน้นถึงพื้นผิวของใบไม้และก้อนหินซึ่งซากปรักหักพังก่อให้เกิดเสียงเรียกทางประวัติศาสตร์ส่งผลให้ผู้ชมต้องคิดว่าเวลาเดินทางไปอย่างไร ภาพนี้จึงนำผู้ชมไปสู่อุดมคติ บูรณาการความงามและประวัติศาสตร์ในมุมมองเดียว เป็นการเฉลิมฉลองสิ่งสูงส่งที่สอดคล้องกับความรู้สึกลึกซึ้งของเราราวกับภาพทิวทัศน์ที่สงบสุขในช่วงเวลาของการคิดและโรแมนติก