Bu huzurlu manzara resminde, yeşil ile bezeli muhteşem ağaçlar, açık gökyüzüne karşı parlak bir şekilde öne çıkıyor. Sanatçı, yaprakların arasından yumuşakça süzülen ışığın ince oyununu yakalayarak sıcaklık ve sükunet hissi veriyor. Manzara, izleyiciyi rustik ortamın derinliklerine doğru ilerlemeye davet eden kıvrımlı bir yolda yol almaya çağırıyor; ayrıca yumuşak toprak dokuları sakin şekilde düzenlenmiş durumda. Uzakta, ağaçların arasında gizlenmiş olan çiftlik, mütevazı bir görünüşle doğal dünyanın beraberindeki uyumunu sağlamaktadır.

Her fırça darbesi sahneye hayat üflüyormuş gibi görünüyor; yolların sertliğinden yaprakların yumuşaklığına kadar. Farklı yeşil tonları, canlılık ve süreklilik hissi verirken, toprağın buruk tonları resmi dengeler ve yukarıdaki parlak yapraklarla güzel bir tezat oluşturur. İzleyiciyi etkileyen sadece manzaranın güzelliği değil, aynı zamanda nostaljik bir duygudur; doğanın egemen olduğu daha basit bir zamanı çağrıştırmaktadır. Bu eser, insanlık ile çevre arasındaki bağın zamanla daha değerli hale geldiğine dair bir hatırlatıcı niteliğindedir ve günlük yaşamın ince ayrıntılarının genellikle en derin anlamları taşıdığını gösterir.