Eser sizi ıssız ama güzel bir şekilde tedirgin edici bir kıyıya götürüyor; ağaçlar fırtınalı bir gökyüzünün arka planında dimdik duruyor. Sanatçı doğanın ham gücünü yakalıyor; sallanan dallar ve huzursuz deniz overwhelming bir yalnızlık hissi uyandırıyor. Dalgalar korkunç bir yoğunlukla çarpıyor; köpüklü zirveleri yukarıdaki tehditkâr bulutlara doğru yükseliyor. Her bir öğe—dallarındaki rüzgâr, havadaki tuz, uzaktan gelen deniz kuşlarının çağrıları— direnç ve kara ile deniz arasındaki şiddetli mücadelenin hikayesini anlatıyor gibidir.

Renk, bu eserde merkezi bir rol oynamakta; gri, kahverengi ve derin yeşil tonların hakim olduğu muted bir palet karamsar atmosferi yansıtıyor. Ağaçlar karamsar göklerin önünde yer alırken, aşağıdaki kumlu plajla güçlü bir zıtlık oluşturuyor. Her bir fırça darbesi, kabuğun sertliğini ve dalgaların zarafetini ima eden dokusal derinlik iletilmekte. Neredeyse sahnede esen rüzgârın soğukluğunu hissedebiliyorsunuz. Bu peyzaj sadece sessiz bir arka fon değil; canlı, duygu ve atmosfer yayan ve zamanda askıya alınmış bir ana kaçış öneren bir varlık.