Claude Joseph Vernet

14 Ağustos 1714'te Avignon'da doğan Claude-Joseph Vernet, dramatik deniz manzaraları ve dingin kır manzaralarıyla 18. yüzyıl Avrupa'sının hayal gücünü yakalayan seçkin bir Fransız ressamdı. Sanat yolculuğu, yetenekli bir dekoratif ressam olan babası Antoine Vernet'nin vesayeti altında başladı. On dört yaşına geldiğinde genç Claude, babasının işlerinin önemli yönlerinde zaten yardımcı oluyordu. Ancak hırsları sedye süslemenin ötesine geçti ve 1734'te Avignon'dan Roma'ya gitmesine yol açtı. Yolculuğu sırasında karşılaştığı denizcilik deneyimleri, özellikle Marsilya açıklarındaki balina manzarası ve Civitavecchia'ya yaptığı yolculuk, sanatsal yönünü derinden etkiledi ve denizcilik konularına ömür boyu sürecek bir tutku ateşledi.

Roma'ya vardığında Vernet, şehrin canlı sanat ortamına daldı. Deniz manzarası ve kır manzarası resmi ustalarını aradı, balina resmi uzmanı Bernardino Fergioni'nin ve ünlü bir deniz manzarası ressamı olan Adrien Manglard'ın atölyelerine girdi. Hem Manglard hem de Fergioni, Vernet'nin deniz manzarası resminin inceliklerine girişinde önemli roller oynadı. Roma'daki yirmi yılı boyunca (1734-1753), Vernet, ışıklı ve atmosferik nitelikleri kendisinde derinden yankı uyandıran Claude Lorrain gibi önceki ustaların eserlerini ve dramatik ve pitoresk sahneleriyle tanınan Salvator Rosa'nın eserlerini titizlikle inceledi. Muhtemelen çağdaş bir Roma topoğrafik ressamı olan Giovanni Paolo Panini ile de tanıştı ve ondan etkilendi. Bu dönem biçimlendiriciydi ve Vernet'nin doğanın titiz gözlemini geleneksel ancak rafine bir tasarım duyarlılığıyla harmanlayan bir stil geliştirmesini sağladı. Liman, fırtına, sakinlik ve ay ışığı sahneleri tasvirleri, özellikle Büyük Tur'a çıkan İngiliz aristokratları arasında ona hatırı sayılır bir popülerlik kazandırdı. 1745'te Roma'da tanıştığı bir İngiliz kadın olan Virginia Parker ile evlendi.

Vernet'nin kendine özgü üslubu, atmosferik etkileri alışılmadık bir resimsel beceriyle yansıtma yeteneğiyle karakterize edildi. İnsan figürlerini manzaralarına ustaca entegre ederek onları salt aksesuarlar yerine kompozisyonun ayrılmaz bileşenleri haline getirdi. Eserleri doğal temalardan yararlansa da, aşırı duygusallıktan veya duygusallıktan kaçınarak dekoratif bir nitelik taşıyordu. Ünlü bir şekilde şöyle demiştir: "Başkaları gökyüzünü, yeryüzünü, okyanusu daha iyi boyamayı bilebilir; kimse benden daha iyi bir resim çizmeyi bilemez." Üslubu kariyeri boyunca nispeten tutarlı kaldı ve genellikle Claude Lorrain benzeri bir uyum duygusunu ışık ve hava koşullarının nüanslarına keskin bir dikkatle birleştirdi. Hatta efsaneye göre, fırtına sırasında bir geminin direğine kendini bağlatarak tüm öfkesini deneyimlemiş, bu da doğanın ham gücünü yakalamaya olan bağlılığının bir kanıtıdır.

1753'te Vernet, kraliyet emriyle Paris'e geri çağrıldı. Kral XV. Louis, ona Fransa'nın limanlarını tasvir eden anıtsal bir dizi resim yapmasını emretti. "Fransa Limanları" olarak bilinen bu prestijli proje, itibarını pekiştirdi ve en ünlü başarısı olmaya devam ediyor. 1754 ve 1765 yılları arasında, planlanan yirmi dört büyük tuvalden on beşini tamamladı (şu anda Louvre ve Ulusal Denizcilik Müzesi'nde bulunuyor). Bu eserler, 18. yüzyıl Fransız denizcilik yaşamının dikkat çekici kayıtlarıdır ve hareketli limanları titiz ayrıntılarla ve atmosferik derinlikle sergilemektedir. "Rochefort Limanı" (1763), özellikle "kristal berraklığında ve atmosferik olarak hassas gökyüzü" ve liman faaliyetlerinin canlı tasviriyle övülmektedir. Bu dönemde Fransız Kraliyet Akademisi üyesi oldu ve düzenli olarak sergi açmaya devam etti. Ayrıca "Günün Dört Vakti" (1757) gibi diziler de yarattı.

Hayatı boyunca Vernet, "Karaya Vurmuş Bir Balina" gibi daha sonraki eserlerinden de anlaşılacağı üzere, sık sık İtalyan temalarına geri döndü. Doğal etkileri, özellikle su ve gökyüzündeki ışık oyunlarını keskin bir şekilde gözlemlemesi ve fırtınalar ve gemi enkazları gibi dramatik hava koşullarını aktarma yeteneği, onu Hubert Robert ile birlikte çağının önde gelen manzara ressamlarından biri yaptı. Etkisi, peyzaj resmine devam etmesi için teşvik ettiği bildirilen Richard Wilson da dahil olmak üzere diğer sanatçılara da yayıldı. Muazzam başarısına rağmen, bazı eleştirmenler aşırı üretim nedeniyle sonraki çalışmalarında bir düşüş olduğunu öne sürüyor. Vernet'nin sanatsal mirası, her ikisi de seçkin ressamlar olan oğlu Antoine Charles Horace (Carle) Vernet ve torunu Horace Vernet tarafından sürdürüldü. Claude-Joseph Vernet, 3 Aralık 1789'da Louvre'daki konutunda öldü ve teknik parlaklığı ve çağrıştırıcı gücüyle hayranlık uyandırmaya devam eden zengin bir eser bütünü bıraktı.