Dolunayın yumuşak ışığıyla aydınlatılan bu sahne, bir nehir kenarında sakin bir anı yakalıyor; yıkık bir kalenin kalıntıları parlak bir gökyüzüne karşı siluet oluşturuyor. Yüksek surlar, mermer tepeleri ve kemerli kapılarıyla tarih ve gizem hissi uyandırırken, sakin su yüzeyi ay ışığını parıldayan dalgalar halinde yansıtıyor. Önde, biri at üzerinde diğeri oturuyor olan iki figür, balık tutuyor ya da gece huzurunu paylaşıyor gibi görünüyor. Kompozisyon, doğal unsurları dengeliyor: sağdaki uzun ağaç sahneyi çerçeveliyor, uzak tepeler ve dağılmış bulutlar derinlik ve atmosfer katıyor.

Sanatçının ince fırça darbeleri ve ışık-gölge geçişlerindeki hassaslık, sakin ama hafif gizemli bir hava yaratıyor; yumuşak mavi, gri ve toprak tonlarından oluşan renk paleti gece atmosferini güçlendiriyor. Bu tablo, izleyiciyi geçmiş yaşamların hikayelerini ve su kenarındaki huzurlu geceleri hayal etmeye davet ediyor; romantik doğa ve tarih anlayışlarını harmanlıyor. Teknik ve konu, 19. yüzyıl başı peyzaj resimlerinin karakteristik özelliklerini yansıtıyor; sanatçılar alacakaranlık sahnelerinin yüce güzelliğini ve duygusal yankısını yakalamaya çalışmışlardır.