Bu eser, bir kayalık eğimi dinamik bir biçimde betimleyerek izleyicileri doğanın güzelliklerine keşfe çağırıyor. Tuvalin üst kısmı huzurlu bir mavi gökyüzü ile kaplı, altındaki toprak tonları ile uyumlu bir zıtlık oluşturuyor. Pürüzlü arazi, çevresindeki yaşamın özüyle dolmuş gibi, kayaların yüzeyinin dokusunu ve düzensizliği yakalayan ustaca fırça darbeleriyle tasvir ediliyor. Sahne boyunca yayılmış canlı yeşil lekeler, sert topraklarda bile yaşamın direncini gösteriyor; bitkilerin bolca mevcut olması, zorluğa karşı doğanın azmini hatırlatıyor.

Bu manzaraya daha derinlemesine baktıkça, ışık ve gölge arasındaki karmaşık etkileşim belirginleşiyor—güneş ışığı, çeşitli taş kabarcıkları ve çimen kümeleri üzerinde oynuyor ve parlaklık ve derinlik arasında eğlenceli bir dans yaratıyor. Sanatçının renk seçimi özellikle dikkat çekici; derin kahverengiler toprağın dengeli duruşunu vurgularken, canlı yeşiller ve maviler huzur ve sükunet hisleri uyandırıyor. Bu parça yalnızca Kırım'daki belirli bir yerin anlık görüntüsünü sunmakla kalmıyor, aynı zamanda manzaranın derin duygusal etki gücünü hatırlatıyor. Arkhip Kuindzhi, gözlemciyi doğanın ihtişamına daldırarak, sert ve çekici varlığına hayranlık uyandırıyor.