Bu tahta baskı, ön planda parlak kırmızı bir torii kapısının yer aldığı ve sakin bir kıyıyı çerçevelediği huzurlu bir kıyı manzarasını yakalıyor. Su, yumuşak tepeler ve hafif bulutlarla kaplı sakin bir gökyüzüne doğru uzanıyor, sakin bir günü hissettiriyor. İki figür, geleneksel kıyafetleri ve saman şapkalarıyla büyük, gölgeli ağaçların altında sakin adımlarla yürüyor; bu sahne dingin bir yolculuğu ya da hacı ziyaretini düşündürüyor. Yakında basit ahşap tekneler kıyıda dinleniyor ya da su üzerinde yavaşça süzülüyor, hayatın huzurlu ritmine katkıda bulunuyor. Torii kapısının yanında dikkatle oyulmuş küçük bir taş heykel, maneviyat ile doğayı samimi ve zamansız bir şekilde harmanlıyor.

Sanatçı, yoğun yaprak örtüsüyle açık su alanını ustalıkla dengeliyor; derin yeşillerle canlı kırmızıyı, denizin ve gökyüzünün ince mavileri ile kontrast oluşturacak şekilde yumuşak ama zengin bir renk paleti kullanıyor. Kompozisyon; sağdaki gölgeli basamaklar ve taş duvardan torii kapısına, oradan uzak dağlara kadar katmanlı bir yapıda; gözleri durmadan dolaşmaya davet ediyor. İnce tahta baskı tekniğiyle doğanın dingin anlarını ve geleneksel kültürel simgeleri derin bir takdirle ifade eden bu eser, erken 20. yüzyıl Japon peyzaj sanatının tipik insan ve doğa uyumunu yansıtıyor.