Bu sakin sahne, 1931 yılında Tsuchiura'daki huzurlu sabahı doğanın ve insan varlığının hassas bir dengesiyle yansıtıyor. Ortada, yansıtıcı bir su yüzeyinde sessizce bağlı bir ahşap tekne yer alıyor; su yüzeyi, yukarıdaki yumuşak tonları ve silüetleri yansıtıyor. Teknenin arkasında, yaprakları derin yeşilden daha açık ve eterik tonlara doğru kademeli bir geçişle boyanmış yemyeşil ağaçlar yer alıyor. Gökyüzü, sıcak bir şeftali renginden serin bir mavi tonuna hafifçe değişiyor, doğan bir huzur hissi uyandırıyor. İnce çizgiler teknenin yapısını belirginleştirirken, suyun dalgalanmaları katmanlı renk geçişleriyle betimlenmiş; hem durgunluk hem de hafif hareket duygusu yaratıyor.

Sanatsal teknik, ukiyo-e geleneğinin tipik özelliklerini taşıyor; ince renk tonlamaları ile net, ifade dolu çizgiler bir arada. Kompozisyon, sahneyi kısıtlamadan çevreleyen ince bir çerçeveyle nazikçe düzenlenmiş, sessiz bir samimiyet hissi katıyor. Palet, doğal tonlara odaklanan yumuşak ama zengin renklerden oluşuyor; sabah sisi ve yansıma hissini veriyor. Duygusal açıdan imge, sakinlik ve düşünceye davet ediyor, izleyiciyi zamanın askıya alındığı anlara taşıyor. Tarihsel bağlamda, erken Shōwa dönemine ait; hem geleneksel temaları hem de dönemin gelişen stil inceliklerini yansıtıyor. Bu eser, gündelik güzellik anlarını şiirsel nüans ve ince teknikle yakalama ustalığını gözler önüne seriyor.