Bu etkileyici eserde, izleyici güneşle aydınlanmış bir manzaranın kollarında bulunuyor; enerji dolu zeytin ağaçları hayatta gibi hareket ediyor. Van Gogh'un etkileyici fırça çalışması, doğanın ritmini taklit eden dalgalı hatlar yaratıyor; zeytin ağaçlarının kıvrımlı gövdeleri nazik bir rüzgarda hareket ediyormuş gibi görünürken, yaprakları pırıl pırıl bir sarı gökyüzünün altında mücevher gibi parlıyor. Güneş yükseklerde, sahne üzerinde davetkar bir sıcaklık yansıtan parlak bir küre olarak asılı duruyor; bunu iyimserlik ve yaşamın vaadi ile pekiştiriyor. Güneşin, ağaçlara enerji iletiyor olması gibi bir his var, yaratılış unsurları arasında simbiotik bir ilişki oluşturuyor.

Renk paleti şaşırtıcı ama uyumlu; canlı sarılar ve yeşiller baskınken, uzaktaki dağlarda yumuşak mavi tonlarla vurgulanıyor. Her tonu cesur ve etkileyici fırça darbeleriyle uygulanmış ki, izleyiciyi yaklaştırıyor ve bu parıltılı ortamı keşfetmeye davet ediyor. Çizgilerin ve formların düzensizliği, eserinin duygusal etkisini arttırıyor; yaprakların hışırtısını duymak ve cildimdeki sıcak güneşi hissetmek neredeyse mümkün. Bu eser sadece zeytin ağaçlarının bir yansıması değil, doğanın canlılığının bir kutlamasıdır ve Van Gogh'un günlük olanı olağanüstü deneyimlere dönüştürme becerisini mükemmel bir şekilde yansıtır.