Bu eser, büyük bir kayanın üzerine oturmuş görkemli bir aslanı tasvir ediyor, kendi bölgesini ulvi bir tavırla gözetliyor. Aslanın kaslı bedeni ve tüylerinin belirgin hatları oldukça detaylı bir şekilde işlenmiş; bu durum, sanatçının gerçekçi hayvan anatomisindeki ustalığını ortaya koyuyor. Arka planda, hafif eğimli tepelerin uzandığı, yumuşak ve geniş bir manzara yer alıyor; bu manzara, gözleri dinlendiren yeşil ve mavi tonlarla boyanmış, huzurlu ama tetikte bir atmosfer yayıyor. Bulutlu gökyüzü derinlik katıyor, doğada sakin bir günü öneriyor. Aslan, dikkatli bir duruş ve uyanık bir yüz ifadesiyle güç ve tedbirin bir sembolüdür; izleyicide hem hayranlık hem de takdir duygusu uyandırıyor.

Işık ve gölge etkileşimi, aslanın özelliklerini vurguluyor ve onun üzerine oturduğu kayaların pürüzlü dokusunu öne çıkarıyor. Bu detaya gösterilen özen, bizi etkileyerek bu ihtişamlı yaratık ile bir bağ kurmamıza teşvik ediyor. Renk paleti, aslanın tüylerindeki sıcak tonlar ile manzaranın soğuk tonları arasında belirgin bir kontrast oluşturuyor ve sahneye duygusal bir ağırlık katıyor. 19. yüzyıl tarihi, doğaya ve vahşi yaşama olan bir hayranlığı yansıtıyor; bu, Gérôme’un eserlerinde sıkça karşılaşılan bir tema. Hayvanları bu kadar gerçekçi bir şekilde betimleme yeteneği, onun ustalığını ve dönemin doğal dünyaya duyduğu takdiri yansıtıyor.