Bu büyüleyici manzara, izleyicileri renkle ve yaşamla dolu bir dünyaya davet ederek huzurlu bir yaz gününü çağrıştırıyor. Manzaranın merkezinde derin mavi bir göl yer alıyor; bu, hem yukarıdaki gökyüzünün açıklığını hem de çevresindeki yeşil doğayı yansıtıyor. Kıyılarda sarı, kırmızı ve beyaz tonlarının patlamaları, tam çiçek açmış çiçekleri tasvir ederken, canlı fırça darbeleri, sıcak rüzgârdaki yaprakların nazik salınımını öneriyor; sanki suyun kıyıya nazikçe vurduğunu duyabiliyorsunuz. Küçük bir teknenin varlığı, bir aktivite hissi katıyor ve belki de balık tutmanın sakin mutluluğunu veya sadece su yüzeyinde süzülme hazzını çağrıştırıyor.

Bu eserde sanatçı, sıcak yeşil tonların hâkim olduğu, çiçeklerin canlı renkleriyle örülmüş bir ifade paleti kullanıyor—doğanın karmaşıklığı kalın darbelerle ve neşeli renklerle ustaca temsil ediliyor. Gölün ötesindeki tepeler yumuşak bir arka plan sağlıyor; yumuşak eğrilikler, canlı ön planla belirgin bir tezat oluşturuyor. Cuno Amiet, bu eser aracılığıyla doğanın nefes aldığı bir anı yakalıyor; zamansız bir yaz coşkusunu kutlayan bir eser, derin bir yankı uyandırarak, modern yaşamın acımasız temposu arasında düşünmeye bir ara vermeyi teşvik ediyor.