Bu sevimli natürmort, günlük meyvelerin neşeli sadeliğini yakalıyor, bir araya getirilmiş muz ve portakal karışımını, belirli bir rahat zarafetle düzenliyor. Fırça darbeleri gevşek ve akışkan, sıcak bir duygu ile dolu ve canlı renkleri tatmak için sizi davet ediyor. Muzlar, kıvrılmış formlarıyla, tuval üzerinde yumuşak bir ritim yaratırken, portakallar, yuvarlak ve davetkar bir şekilde, yumuşak, soluk background karşısında dikkat çekiyor. Hafif pürüzlü bir boyanın dokusu, meyvelerin dokunsal özelliklerini vurguluyor, her bir meyve canlı ve somut hissediliyor. Bu çekici düzenlemeye bakarken, neredeyse olgunluklarını hissedebiliyorsunuz, tatlı bir koku havada dolanıyor.

Renk paleti, güneşin altında ferahlık uyandıran bir patlama halindeki sarı ve turuncu tonlarla dolu. Ton ve doygunluktaki farklılıklar, küçük bir pazardaki sıcak bir öğleden sonrayı anımsatan güneşli bir tazelik hissi uyandırıyor. Her meyvenin kontürü sadece ayrıntılı bir şekilde yakalanmıyor, aynı zamanda enerjik fırça darbeleri vasıtasıyla kutlanıyor; bu da Renoir'ın konularıyla neşeli bir şekilde ilgisini iletiyor. Tarihsel olarak bu eser, sanatçıların daha çok günlük konulara odaklanmaya başladığı, kişilik ve öz katmaya başladığı izlenimciliğin sonraki aşamasını yansıtmaktadır. Renoir’ın bu mütevazı sahneyi renk, ışık ve dokunun bir kutlamasına dönüştürme yeteneği, modern natürmort sanatında bir etkileyici olmasının yanı sıra izleyicileri sıradanı takdir etmeye davet eden bir davetiyedir.