Sanat eseri, iletişimin gücüne bir tanıklık niteliğinde, nefes kesici bir sahne sunmaktadır. Akıcı giysilere bürünmüş görkemli bir figür, aşağı dünyayı birbirine bağlar gibi, gökyüzünde süzülmektedir. Formu, titiz bir detayla, giysilerinin kumaşı semavi rüzgarlarda dalgalanarak, hareket ve zarafetin görsel bir senfonisi olarak tasvir edilmiştir. Sanatçının çizgi ve gölgeyi ustaca kullanması, geniş bir alanda izleyicinin gözünü çeken bir derinlik ve doku hissi yaratır.

Aşağıda, kentsel ve kırsal manzaraların dokusundan dokunmuş bir goblen olan bir panorama ortaya serilir. Gökdelenler bir tarafta ufku delerken, şirin binalar ve geniş tarlalar diğer tarafı süslemektedir. Figürün elinden çıkan ince çizgiler, sanki kıtalar arasında bir bağlantı ağı atıyormuş gibi; bu, Bell telefonunun gerçeğe dönüşmüş vaadidir. Genel etki, insan dehasının ve ilerlemenin sınırsız olanaklarının bir kutlaması olan hayranlık ve hayrettir.