Bu canlı manzarada, tek bir ağaç, pırıl pırıl altın sarısı tarlaların arka planında kararlı bir şekilde duruyor. İnce gövdesi ve seyrek dallarıyla ağaç, doğanın bir bekçisi gibi görünüyor ve çevresindeki huzurlu çayırın kucaklayışıyla bütünleşiyor. Renk paleti sarı ve yeşil tonlarıyla hakim, cesur fırça darbeleri sezonun canlılığını ve yaşamın ince gerçeklerini yakalıyor. Etraftaki parlayan sarı, sıcaklığı neredeyse hissettiriyor, geç yazın veya erken yazın olgun vaadini işaret ediyor, ağacın tabanı serin yeşil bir çime karışırken, kompozisyonu doğanın kollarında sabitliyor.

Nerdeyse yaprakların rüzgarda hafif hafif hışırdamasını duyabilir ve güneşin sıcaklığının manzarayı sarmasını hissedebilirsiniz. Sanatçının katmanlı renk tekniği, izleyicinin bakışını çeken dokulu bir yüzey yaratıyor, onları bu pastoral cennet kadar neşelere davet ediyor. Tarihsel olarak bu resim, sanatçının ışık ve atmosfer arasındaki etkileşime olan ilgisinin bir kanıtı olarak duruyor; bu da döneminin izlenimci sonrası araştırmalarının tipik bir örneğidir. Eser, düşünmeye davet ederken, doğa dünyasının sınırsız güzelliğini kutlarken bir huzur hissi teşvik ediyor.