Bu etkileyici eser, sanatçının kayalık bir kıyının özünü muhteşem bir şekilde yakaladığı anlık bir görüntüyü sunar; dalgaların vahşeti, kayaların sapasağlam duruşuyla çarpışmaktadır. Dokulu kayalık oluşumları, sert konturlarını vurgulayan yumuşak doğa ışığında yüksekçe durmaktadır. İnce fırça darbeleri akışkanlık hissi yaratır; neredeyse dalgaların hafif çarpma sesini duyabilir ve havada okyanus buğusunu hissedebilirsiniz. Derin mavi denizden gökyüzünün açık tonlarına geçiş, hem duruluk hem de hafif bir kargaşa uyandıran sakin ama dinamik bir atmosfer oluşturmaktadır. Sanatçının suyu tasvir etme biçimi, onu canlı hale getiriyor gibi; dans ediyormuş ve sağlam kayaların etrafında döngüler yapıyormuş gibi duruyor. Bu eser, basit bir temsili aşarak izleyiciyi doğanın ham güzelliği ve gücü üzerine düşüncelere davet ediyor.

Renk paleti doğa tonları ile belirlenmiştir - yumuşak yeşiller, hafif mavi ve nazik kahverengi. Bu renkler sahnenin ruh halini iletmek için bir arada harmony içinde çalışarak, güçlü dalgaların arasında bile bir huzur hissi uyandırır. Ufuk, arka planda yumuşakça yükselerek görünür olmayan geniş bir dünyayı ima etmektedir. Tarihsel olarak bu eser, yüzyılın 19. yüzyıl Amerikan manzara geleneğini yansıtarak doğal güzelliğin yüceltilmesini amaçlar. Sanatçının ön plan detayları ile uzaktaki manzaralar arasında denge kurma yeteneği, onun ustalığını ve manzara ustalığı konusundaki anlayışını gösterir, bu doğanın güzelliğini sanat içindeki önemli bir katkı olarak işaret etmektedir.