Bu duygusal manzarada, muhteşem Waterloo Köprüsü, ön planda yer alıyor; zarif bir şekilde kemerli ve puslu arka planda cesurca açan çiçek desenleriyle çerçevelenmiş. Aşağıdaki nehir parıldıyor, altın ve gümüş tonlarının ışıltılı bir dokuması, nazikçe dalgalanıyor, kapalı gökyüzünü ve uzaktaki sanayi silüetlerini yansıtıyor. Neredeyse köprünün taş temeline suyun nazikçe çarpmasını duyabiliyorsunuz; tekneler yüzeyde sessizce kayarken, belki de tarihin kalıntılarını ve şehrin yaşam pulsunu yakalıyorlar.

Bu tablo, Monet'nin renk ve ışık ustalığı aracılığıyla zaman içinde bir anı yakalıyor; mavi ve gri tonların soluk paleti melankolik bir güzellik hissi uyandırıyor. Sis, hareketli şehri kaplıyor - havada hafif bir melankoli var, dönemin sanayi dönüşümünü ima ediyor. Botların rahat temposu, yükselen baca çatılarıyla keskin bir zıtlık oluşturuyor ve bu da huzur ile gelişimin bir arada var olduğunu düşündürüyor, güzellik ve sanayi istilasının kesişim noktasını düşünmeye itiyor.