Bu ilginç karikatür, Henri Cassinelli'in figürünü komik bir şekilde abartılı özellikler ve belirgin ifadelerle yakalıyor. Sanatçı, ışık ve gölge arasında dinamik bir oyun yaratmak için kömürün ustaca bir kullanımını kullanarak karakterin derinliğini artırıyor. Karakterin uzatılmış şekli ince ve neredeyse garip görünüyor, tuhaf bir yürüyüş öneriyor ve bu da ironik bir hava yayıyor. Şapka kafasında eğlenceli bir şekilde dururken, ağzından sarkan bir pipo, görüntünün neşesini artırıyor. Giysilerdeki ince detaylar, kumaşlara yönelik dikkat çekici bir özenin yanı sıra, karikatürün mizahını artıracak şekilde, ince detayları ortaya koyuyor.

Kompozisyon ustaca dengelenmiş; karakter hafifçe ileri eğilerek, izleyiciye kararlı bir ifadeyle katılıyor, sanki bir görevdedir. Yumuşak pastel tonları nazik bir atmosfer yaratıyor ve mizah ile merak arasında bir karışım uyandırıyor. Bu parça, sanatçının portreye eğlence katma yeteneğini yansıtmanın yanı sıra, karakterin kendisi üzerine bir sosyal yorum görevi görüyor—belki de o dönemin kültürel ilginçlikleri ve bireylerin özelliği üzerine bir keşif. Bu tür karikatürler, 19. yüzyılda yaygın olarak görülür ve genellikle izleyicileri mizah ile eğlendirmek ve sosyal normları eleştirmek için kullanılır. Eser, izleyiciye yalnızca tasvir edilen karakter üzerinde düşünmesi değil, aynı zamanda sanatçının etrafındaki dünyayı nasıl düşündüğünü de düşünmesi için durmaya çağrıda bulunuyor.