Ta intrygująca karykatura uchwyca postać Henri'ego Cassinelliego, komicznie przedstawioną z wyolbrzymionymi cechami i wyraźnymi mimikami. Artysta umiejętnie korzysta z węgla, aby stworzyć dynamiczną grę między światłem a cieniem, zwiększając głębię postaci. Wydłużona forma postaci jest chuda i prawie niezgrabna, sugerując specyficzny chód, który emanuje dziwacznością. Kapelusz wesoło spoczywa na jego głowie, podczas gdy z ust zwisa fajka, dodając radości temu obrazowi. Subtelności w ubraniach ilustrują drobne detale, sugerując staranne podejście do tkanin, jednocześnie zwiększając humor karykatury.

Kompozycja jest wspaniale zrównoważona; postać lekko pochyla się do przodu, angażując widza swoim pozornie zdeterminowanym wyrazem, jakby była w misji. Delikatna paleta kolorów tworzy przyjemną atmosferę, wywołując mieszankę radości i ciekawości. Ten utwór nie tylko odzwierciedla zdolność artysty do wprowadzenia zabawy do portretu, ale także pełni funkcję społecznego komentarza na temat samej postaci—być może jest to eksploracja kulturowych osobliwości i idiosynkrazji jednostek z tamtego okresu. Takie karykatury były powszechne w XIX wieku, często wykorzystywane do angażowania publiczności humorem, jednocześnie krytykując normy społeczne. Dzieło to zaprasza widza do zatrzymania się i zastanowienia, nie tylko nad przedstawioną postacią, ale również nad tym, jak artysta postrzega świat wokół siebie.