Bu huzurlu sahne, yumuşak pastel tonlarında bulutlarla kaplı bir gökyüzü altında geniş bir parkı tasvir eder. Kompozisyonun solunda, altında birkaç kişinin bulunduğu yüksek yapraklı ağaçlar grubu vardır; bu kişiler ince fırça darbeleriyle rahat bir sohbet içinde betimlenmiştir. Biraz ileride ağaçların arasına saklanmış görkemli bir malikane, zarif bir kır mülkünü işaret eder. Ön planda, sakin bir şekilde otlayan birkaç sığır, pastoral çekiciliği artırır. Geniş manzara ufka kadar uzanır; özenle yerleştirilmiş ağaç kümeleri ve yuvarlak tarlalar, izleyicinin bakışını nazikçe yönlendirir.

Sanatçı, yumuşak karışımlar ve ince renk geçişleriyle rafine bir teknik kullanmıştır—parkın toprak yeşilleri ve sıcak kahverengileri, gökyüzünün havadar mavi ve hafif krem tonlarıyla hoş bir kontrast oluşturur; bu sakin palet, huzurlu bir öğleden sonra hissi yaratır. Hafif ışık kullanımı tabloya sessiz bir sıcaklık katar; nazikçe yapraklardan süzülen güneş ışığı manzarayı okşar. Duygusal açıdan bakıldığında, bu manzara huzurlu bir düşünceyi teşvik eder, doğanın sakinliği ve genişliği içinde derin bir nefes almaya davet eder. 18. yüzyıl sonlarında yapılmış bu eser, doğa ve peyzaja dönük romantik duyarlılığı yansıtır.