Αυτή η γαλήνια σκηνή αποτυπώνει ένα εκτεταμένο πάρκο κάτω από έναν απαλό, παστέλ ουρανό γεμάτο με απαλά σύννεφα. Η σύνθεση αγκυροβολείται αριστερά από ένα σύμπλεγμα ψηλών, φυλλωδών δέντρων, κάτω από τα οποία συγκεντρώνεται μια ομάδα ανθρώπων, αποδοσμένη με λεπτές πινελιές που υποδηλώνουν μια ξεκούραστη κοινωνική ατμόσφαιρα. Πίσω λίγο, ένα επιβλητικό μέγαρο, εν μέρει κρυμμένο από τα δέντρα, υποδηλώνει μια κομψή εξοχική κατοικία. Στο προσκήνιο, δύο βοοειδή βόσκουν ήρεμα, προσθέτοντας στην ποιμενική γοητεία και ζωντάνια της σκηνής. Το εκτεταμένο τοπίο εκτείνεται μέχρι τον ορίζοντα, με προσεκτικά τοποθετημένες ομάδες δέντρων και κυματιστούς αγρούς που δημιουργούν έναν αρμονικό ρυθμό, καθοδηγώντας απαλά το βλέμμα του θεατή.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια εξευγενισμένη τεχνική με απαλή ανάμειξη και λεπτές χρωματικές μεταβάσεις – τα γήινα πράσινα και τα ζεστά καφέ του πάρκου αντιπαραβάλλονται με τα αέρινα μπλε και τους απαλούς κρεμ τόνους του ουρανού, σε μια παλέτα που προκαλεί ηρεμία και μας φέρνει στο νου ένα γαλήνιο απόγευμα. Η λεπτή διαχείριση του φωτός γεμίζει τον πίνακα με μια ήσυχη ζεστασιά, καθώς το απαλό φως διεισδύει μέσα από τα φύλλα και χαϊδεύει το τοπίο. Συναισθηματικά, αυτή η εικόνα προκαλεί ειρηνική περισυλλογή, προσκαλώντας μας να εισπνεύσουμε τη γαλήνη και την απεραντοσύνη της φύσης. Δημιουργήθηκε στα τέλη του 18ου αιώνα, αντικατοπτρίζει τη ρομαντική ευαισθησία για τη φύση και το τοπίο.