Bu canlı sahnede, üç balıkçı teknesi kumlu bir plajda dinleniyor ve köpüklü dalgalar tarafından nazikçe okşanıyor. Her tekne, derin, zengin tonlardan oluşan—siyah, yeşil ve çarpıcı bir sarı—benzersiz bir karışıma sahip ve birbirleriyle sohbet ediyormuş gibi görünüyorlar; sabit ama bekleyiş dolu. Monet'nin fırça tekniği akıcı ve dinamik; fırtınalı denizin özünü yakalıyor; adeta suyun ritmiyle sallanan teknelerin nazik gıcırtısını duyabileceğinizi hissediyorsunuz. Kalın, ifade edici fırça darbeleri tüm tuvale yaşam veriyor, deniz ve gökyüzünün sürekli değişen doğasını hatırlatıyor.

Teknelerin arkasındaki dalgalar canlı yeşil ve beyaz tonlarda boyanmış, ışık ve hareketle dans eden bir şekilde dönerek denizin çalkantılı doğasını kapsıyor. Bu resim sadece bir anı tasvir etmiyor; tüm bir atmosferi kapsıyor ve izleyiciyi tuzlu rüzgarı hissetmeye ve kıyı sahnesinin sakin gerginliğini deneyimlemeye davet ediyor. İzlenimcilik dönemi ivme kazanırken, bu eser, Monet'nin ışık ve renk keşfine olan tutkusunu sergileyerek, doğayla olan samimiyet ve anlık yakınlığı hissediyor.