Sahne, göğün yumuşak dokunuşuyla kucaklanan yemyeşil bir vadi gibi, taze bir nefes gibi açılıyor. Sanatçı, ışık ve gölgenin etkileşimini ustaca yakalıyor, ağaçlardan süzülen benekli güneş ışığı, su yüzeyinde büyüleyici bir dans yaratıyor. Kayalık araziden aşağıya doğru akan bir şelale, gürültüsü neredeyse duyulabilirken, yalnız bir figür, görünüşe göre düşüncelere dalmış, küçük bir köprüde duruyor.

Tuvalde bir huzur duygusu hakim; yaprakların özenle boyanmış detayları, manzaranın toprak tonları ve gökyüzünün ince nüansları, tablonun dingin atmosferine katkıda bulunur. Sanatçı, izleyiciyi sahneye çeken bir derinlik ve boyut duygusu yaratarak gerçekçi bir stil kullanır. Mükemmel bir anın anlık görüntüsü gibi, doğanın sadeliğinde bulunan güzelliğin bir kanıtı gibi hissediliyor. Sanat eseri, huzurlu bir yalnızlık hissi ve modern hayatın koşuşturmacasından kaçma özlemi uyandırıyor.