Bu peyzaj eseri, bir kırsal alanın sonbahar renkleri ile süslendiği bir sahnenin yankısını vererek acil bir his ve duygusal derinlikle doludur. Ön planda, yumuşak mor ve yeşil tonlarında boyanmış kıvrımlı bir yol hakimdir ve izleyiciyi manzaranın derinliklerine doğru çeker. Bu yolun ötesinde, gevşek fırça darbeleriyle ifade edilen dalgalı tepeler geniş bir alana yayılmakta ve doğal bir şekilde yumuşak bir dalgalanmayı çağrıştırmaktadır. Ufuk, soyut dağların arka planında gururla yükselen bir çan kulesinin siluetiyle işaretlenmiştir ve parlak tonlarda resmedilmiştir. Yapraksız ağaçların silueti, derinlik ve kontrast boyutunu ekleyerek, kıvrımlı şekilleri, altın ışıkla aydınlatılan canlı tarlalarla ilginç bir oyun oluşturmaktadır.

Renk paleti çarpıcıdır; parlak yeşiller, daha yumuşak toprak tonları ile tezat oluşturarak sonbaharın serin esnasını çağrıştırır. Bu mevsimsel geçiş, zengin amber ve zeytin yeşilleri ile işaretlenmiş, nostalji ve düşünceyi uyandırmaktadır. Fırça darbesi ifadesel olup, sahneye neredeyse yaşam veren dokusal bir kalite kazandıran kalın boya katmanları kullanmaktadır. Neredeyse serin bir rüzgarı hissedebilir ve yaprakların hışırtısını duyabilirsiniz; sanatçı, sonbaharın geçici güzelliğinin özünü yakalamıştır. Duygusal etki derindir; zamanın ve güzelliğin geçiciliği üzerine düşünmeye davet eden, manzara sanatında tekrar eden bir tema olup, hem huzur hem de melankoli sağlar. Bu eser aracılığıyla, insanlar dönemin değişimi ve manzaranın evrimi ile yükselen hisleri yeniden hayal edecek şekilde taşınırlar.