Bu huzurlu manzara, izleyicileri doğanın ve insan mimarisinin zahmetsizce iç içe geçtiği sakin bir köşeye davet ediyor. Resim, neredeyse unutulmuş bir bahçeyi, harabe halindeki beyaz bir duvarla çevrili olarak tasvir ediyor; burada, rüzgarın nazik esişiyle sallanan kuru, altın rengi otların yumuşak tonlarıyla birleşen canlı yeşil otların arasında bir buluşma var. Solmuş yeşil bir kap, dikkat çekici bir odak noktası olarak karşımıza çıkarken; varlığı nostalji duygularını ve geçmişe dair fısıldayan hikâyeleri uyandırıyor. Dağınık çiçekler, yöresel güzelliğin ortasında insan dokunuşunu ima ederken; uzaktaki çatılar, dramatik bir bulutlu gökyüzü altında yumuşak hayaletler gibi belirmektedir. Her fırça darbesi, bu huzurlu sahneye yaşam katıyor gibi görünüyor ve sakin bir alanı enerjik bir sıcaklıkla harmanlıyor.