Bu etkileyici siyah-beyaz illüstrasyon, savaşın amansız gerçekliğinin güçlü bir anını canlı bir şekilde yakalıyor. Ön planda, tüfekler hazır halde bulunan bir grup asker, duman ve kaosla kaplı savaş alanında ilerliyor; detaylı hat çizgileriyle işlenmiş klasik mürekkep teknikleriyle şekillenmişler. Üstlerinde ise hayaletimsi, devasa bir figür yükseliyor—yırtık pırtık giysilere sahip iskeletimsi Ölüm, elinde büyük bir orak ve hem hasat hem de ölümü simgeleyen kasvetli bir tahıl demeti tutuyor. Dönen, kıvrılan duman bulutları dramatik bir arka plan oluşturuyor ve korku ile kaçınılmaz kader duygusunu artırıyor. Askerlerin kararlı duruşları ile Ölüm’ün akıcı, neredeyse eterik çizgileri arasındaki kontrast, ölümün her yerde var olması ile insan iradesi arasındaki gerilimi yükseltiyor.

Kompozisyon, izleyicinin gözünü yerinde duran insanlığı ifade eden askerlerden yukarıdaki doğaüstü varlığa ustalıkla yönlendiriyor; ölümün sessizce ve ayırt etmeksizin savaşı izlediği fikrini hissettiriyor. Monokrom palet, kasvetli atmosferi güçlendiriyor ve görüntüye hem anlık hem de evrensel olan zamansız bir nitelik katıyor. Detaylı illüstrasyonun insan çatışmasının bedelini anlatmada önemli olduğu dönemde yaratılan bu eser, ölüm, fedakarlık ve savaşın gölgesine dair dokunaklı bir meditasyon olarak yankılanıyor. Titiz çizim ve sembolik imgeler sadece bir hikaye anlatmakla kalmayıp; korku, kararlılık ve kaos içindeki hayatın kırılganlığına dair saygı uyandırıyor.