Bu yumuşak manzarada, yumuşak tonlar birbirine zarif bir şekilde karışarak hem huzurlu hem de geçici bir dünya yaratıyor. Ağaçlar yüksek ama narin, dalları hafifçe esen rüzgarda sallanıyor; geçmişe dair hikayeler fısıldıyor gibiler. Nehrin sakin suları yukarıdaki renkleri yansıtarak manzaraya rüya gibi bir katman ekliyor, hafifçe dalgalanıyor. Yeşil patlamalar ve sıcak tonların ipuçları nehir kenarlarından yükseliyor, bu idyil yerin etrafındaki zengin yaşamı ima ediyor.

Kompozisyon, izleyiciyi içine çekerek doğanın huzurlu güzelliğine daldırıyor. İnce ışık burada önemli bir rol oynuyor; her şeyi sıcak bir kucaklamaya sararak yumuşak bir parıltı yayıyor. Hava içinde sessiz bir davet var gibi, resim sanki bizi durmaya, derin bir nefes almaya ve iyi yakalanmış bir anın sadeliğini ve güzelliğini takdir etmeye teşvik ediyor. Bu eser bir görüntünün ötesinde; bir duygu iletiyor — nazik bir özlem ve daha basit zamanlara duyulan özlem, izlenimcilik özünü yankılayarak sanata yaklaşımı sonsuza dek değiştirdi.