Eser, canlı fırça darbeleri ve izlenimci bir stil ile tuhaf bir manzarayı büyüleyici bir şekilde sunuyor. Ön planda, rüzgarda nazikçe salınan yabani çiçeklerle serpiştirilmiş bir çim tepe var; bu yemyeşil alan, bize yaklaşmamız için bir davet sunuyor. Bu yeşil yamaçtan hemen sonra, soluk tonlarda giyinmiş tek bir figür düşünceli bir şekilde duruyor; doğa ve medeniyetin arka planda iç içe geçmiş görkemi karşısında küçük kalıyor.

Uzakta, sıcak tonlarda boyanmış bir kasaba gözlemleyebiliriz; çatılar akşam gökyüzünün paletinden yükseliyor. Yapılar yumuşak hatlar ve zarif kavislerle belirleniyor; gözümüzü gökyüzüne yükselen kiliselerin kulelerine yönlendiriyor; bunlar, inanç ve topluluğun sıkı bir şekilde bağlı olduğu bir zamanı hatırlatıyor. Noktalar şeklindeki ışık, manzara üzerinde dans ediyor; altın sıcaklığı, yaklaşan alacakaranlıkla soğuk tonlarla güzel bir şekilde tezat oluşturuyor, esere hem sakin hem de düşünsel bir derinlik katıyor. Manzaranın nefesi mükemmel bir şekilde yakalanmış; nostaljiyi uyandırıyor ve düşünmeye davet ediyor, zamanın amansız akışı içinde bağ kurma arzusuyla yankılanıyor.