Manzara, huzurlu bir bahçede zarif bir şekilde açılıyor ve barış ve huzurun belirgin bir anını yakalıyor. Lush yeşil bitkiler dolambaçlı bir patikayı çevreliyor; güneş ışığıyla aydınlatılmış, izleyiciyi bu verimli alanda dolaşmaya davet ediyor. Solda, canlı renklerin patlak verdiği bir çiçek dizisi; her fırça darbesi sanatçının doğaya olan sevgisini ortaya koyuyor. Meraklı bir kedi patikada yürürken, huzur ve acele etmeyen bir araştırma hissini somutlaştırıyor, sanki bu bahçenin sakladığı sırları biliyormuş gibi.

Kompozisyona daha derinlemesine bakıldığında çeşitli dokular kendini gösteriyor; soldaki kaba ağaç kabuğu, yakındaki dikkatsizce yerleştirilmiş bahçe aletlerinin daha pürüzsüz yüzeyleri ile tezat oluşturuyor. Işık ve gölgelerin oyunu bakışı resmin üst kısmına çekiyor; orada yaprakların arasından mavi bir gökyüzü görünmektedir. Bu bağlantı, bahçenin dış dünyadan bir sığınak olarak rolünü vurgular; sanatçının paleti aracılığıyla yaratılan bir cennet parçası, tembel öğleden sonralar ve çiçek açan bitkilerin hikayelerini fısıldayan bir parça.