Bu eser, altın çimenlerin serin rüzgarda nazikçe sallandığı, ön planda parladığı büyüleyici bir manzara sunuyor. Kayalık uçurum, pırıl pırıl mavi denizin içine doğru uzanıyor - her fırça darbesi ışık ve rengin bir dansı. Arka planda yuvarlak tepeler yükseliyor; yeşilliklerin ipuçlarıyla dağılmış, Normandiya gibi bölgelerdeki doğal güzelliği yankılıyor. Burada bozulmamış manzaralara duyulan bir saygı ile harmanlanmış bir huzur var. Monet, uçurumun kenarında geçen bir günün özünü yakalıyor; belki de aşağıda dalgaların çarpması, koca okyanustan gelen hikayeleri taşıyor.

Daha derinlere baktıkça, su üzerindeki güneş ışığının oyunu, benzersiz bir canlılık ekliyor; neşeyle parlıyor gibi görünüyor ve gökyüzünün yumuşak mavi ve beyazlarını yansıtıyor. Rahatça uygulanmış renkler gözünüzü çekiyor, neredeyse dokunulabilir bir hareket hissi doğuruyor. Bu huzurlu an içinde, zaman kendini parçalayarak doğa ve izleyici birleşen bir deneyimde bir araya geliyor. Monet, ince ama enerjik fırça darbeleriyle, doğa dünyamızda bulunan içsel güzelliği keşfetmemiz için bizi hatırlatıyor, düşünme ve takdir etme davetinde bulunuyor.