Η σκηνή ξεδιπλώνεται με μια αισθητή αίσθηση αγροτικής ζωής, ένα tableau εργασίας και ηρεμίας. Ένα ζευγάρι, αποδοσμένο στο διακριτικό στυλ του καλλιτέχνη, είναι τα κεντρικά πρόσωπα. Ο ένας στηρίζεται σε ένα φτυάρι, ο άλλος στέκεται κοντά, με ένα καλάθι στο χέρι, σαν να κάνει μια παύση στη μέση της δουλειάς του. Το ίδιο το χωράφι είναι ένα μωσαϊκό χρωμάτων, απόδειξη της τεχνικής του καλλιτέχνη. Ο ουρανός από πάνω, μια τεράστια έκταση φωτός, υπαινίσσεται την ώρα της ημέρας – ίσως νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα – ρίχνοντας μακριές σκιές που εκτείνονται πάνω από τη φρεσκο-οργωμένη γη.

Η σύνθεση είναι μια masterclass στην ισορροπία. Τα σχήματα είναι στρατηγικά τοποθετημένα, δημιουργώντας έναν οπτικό ρυθμό που τραβάει το μάτι σε όλο τον καμβά. Πέρα από το άμεσο προσκήνιο, η γη γέρνει απαλά προς τα πάνω, αποκαλύπτοντας ένα ευρύτερο τοπίο διάσπαρτο με δέντρα και την ελάχιστη υπόδειξη μακρινών κτιρίων. Ένα κάρο που το σέρνουν άλογα κινείται στο βάθος, υποδηλώνοντας τη συνεχή ζωή του αγροτικού τοπίου. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι γαλήνη και ήρεμη αξιοπρέπεια, ένας εορτασμός της απλής ομορφιάς της υπαίθρου.