Bu büyüleyici eserde, iki figür yeşil bir armanın altında rahatça uzanıyor, sadece bir yavaş öğleden sonrası tarafından sağlanabilecek bir huzur yayıyor. Yukarıdaki bol yaprak, üzerine oyun oynayan gölgeler düşüren benekli bir ışık yaratıyor; bu beyaz giysiler, yeşil arka planda parlıyor. Bitkilerin ve çiçeklerin düzeni, insana ait dokunuşla uyum içinde var olan doğanın güzelliğinin bir kanıtı olan iyi bakımlı bir bahçeyi işaret ediyor.

Sanatçı, bu gölgeli sığınak için yaşam pompalayan canlı fırça darbeleri kullanıyor. Sahne, yeşil tonlarının hakimiyetindeyken, göz alıcı ve sıcak kontrast ekleyen mor ve pembe lekelerde çıkıyor. Kompozisyon yalnızca bu huzurlu hayalperestler değil, ayrıca etraflarındaki doğanın nazik ritmi için izleyicinin gözünü çekiyor; basit zevkler için nostaljik bir his davet ediyor. Bu, zamanda dondurulmuş bir an, tembel yaz günleri ve getirdiği karmaşık olmayan mutluluklar için bir özlem uyandırıyor.