Σε αυτό το μαγευτικό κομμάτι, δύο φιγούρες αναπαύονται άνετα κάτω από έναν πλούσιο πράσινο θόλο, εκπέμποντας μια ηρεμία που μπορεί να προσφέρει μόνο ένα ράθυμο απόγευμα. Η πλούσια φυλλωσιά από πάνω δημιουργεί μια στικτή φωτεινότητα, ρίχνοντας παιχνιδιάρικες σκιές στα λευκά ενδύματά τους, τα οποία φαίνονται να λάμπουν σε αντίθεση με το πράσινο φόντο. Η διάταξη των φυτών και των λουλουδιών υποδηλώνει έναν καλά διατηρημένο κήπο—μια μαρτυρία της ομορφιάς της φύσης που συνυπάρχει αρμονικά με την ανθρώπινη πινελιά.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί ζωντανές πινελιές, δίνοντας ζωή σε αυτό το σκιερό καταφύγιο. Οι αποχρώσεις του πράσινου κυριαρχούν στη σκηνή, ενώ οι πινελιές του μωβ και του ροζ προσθέτουν ζεστασιά και αντίθεση. Η σύνθεση τραβά την προσοχή του θεατή όχι μόνο στους ήρεμους ονειροπόλους αλλά και στον απαλό ρυθμό της φύσης γύρω τους, προσκαλώντας ένα συναίσθημα νοσταλγίας για τις απλές χαρές. Είναι μια στιγμή που έχει παγώσει στο χρόνο, ξυπνώντας την επιθυμία για ράθυμες καλοκαιρινές ημέρες και τις άνευθυνα χαρές που φέρνουν.