W tej urzekającej pracy dwie postaci siedzą wygodnie pod zielonym baldachimem, wydobywając spokojną atmosferę, którą może przynieść tylko leniwa popołudnie. Obfite liście powyżej tworzą plamkowane światło, rzucając figlarne cienie na ich białe odzienie, które wydaje się lśnić na zielonym tle. Układ roślin i kwiatów sugeruje zadbany ogród - świadectwo piękna natury współistniejącego w harmonii z ludzką ręką.

Artysta stosuje żywe pociągnięcia pędzlem, ożywiając ten cienisty azyl. Odcienie zieleni dominują w scenie, podczas gdy plamy fioletu i różu dodają ciepła i kontrastu. Kompozycja przyciąga wzrok widza nie tylko do spokojnych marzycieli, ale także do delikatnego rytmu natury wokół nich, zapraszając do odczuwania nostalgii za prostymi przyjemnościami. To moment zamrożony w czasie, budzący tęsknotę za leniwymi letnimi dniami i ich nieskomplikowaną radością.