Αυτή η γοητευτική τοπίο προσφέρει μια εικόνα της ήρεμης ομορφιάς του Bordighera, συλλαμβάνοντας την ουσία του ιμπρεσιονιστικού στυλ του Μονέ. Η σύνθεση είναι μαεστρικά τοποθετημένη, με μια πλούσια ποικιλία φύλλων στο προσκήνιο, όπου τα ζωντανά πράσινα και γήινα χρώματα απεικονίζουν φυτά που εκτείνονται και φοίνικες; μοιάζουν να χορεύουν σε αρμονία με τη γλυκιά αερά. Καθώς τα μάτια σας περιπλανώνται στη ζωγραφιά, σας καθοδηγούν κατά μήκος του καμπυλωτού μονοπατιού που σιγά-σιγά εισχωρεί στο φόντο, οδηγώντας σας προς τις πιο μακρινές βουνά που διαγράφονται έναντι του ουράνιου ουρανού. Ο μπλε του ουρανού και οι απαλές παστέλ αποχρώσεις των κτιρίων προκαλούν μια αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης, προσκαλώντας τους θεατές να εισέλθουν σε αυτή την ιδανική απόδραση.

Η παλέτα χρωμάτων είναι εντυπωσιακή αλλά και αρμονική, με στρώματα χρώματος που δημιουργούν ένα υφαντό, κυκλικό αποτέλεσμα που αποτυπώνει τον ιμπρεσιονισμό. Η φωτεινότητα των κίτρινων και πράσινων αποχρώσεων αναφέρει τη ζέστη του μεσογειακού ήλιου, ενώ οι πιο ψυχρές αποχρώσεις στο φόντο προσθέτουν βάθος και απόσταση. Η συναισθηματική επιρροή αυτού του κομματιού είναι εύκολα κατανοητή. Μιλάει για μια επιθυμία για ειρήνη και σύνδεση με τη φύση. Ο ιστορικός πλαίσιο εμπλουτίζει αυτό το έργο, αντικατοπτρίζοντας την γοητεία του Μονέ με το ιταλικό τοπίο κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του. Αυτή η ζωγραφιά δεν δείχνει μόνο την καλλιτεχνική του καινοτομία, αλλά αντιπροσωπεύει και μια στιγμή απόδρασης και έμπνευσης, συνδέοντας την προσωπική σκέψη με τη καθολική ομορφιά.