Σε αυτή την συναρπαστική φύση νεκρών, ένα κίτρινο καπέλο από ψάθα προσελκύει την προσοχή καθώς καταλαμβάνει το προσκήνιο με την ευρεία, μαλακή άκρη του να περιβάλλεται από ένα σκούρο κορδόνι. Εκπέμπει έναν αγροτικό γοητεία. Γύρω από το καπέλο βρίσκονται διάφορα εργαλεία: ένα λεπτό ξύλινο κουτάλι ξεκουράζεται με διακριτική κομψότητα, ενώ ένα γυάλινο μπουκάλι λάμπει απαλά. Το παιχνίδι του φωτός αναδεικνύει τις κρυσταλλικές του ιδιότητες. Πίσω τους, ένα κεραμικό βάζο με ζεστές, γήινες αποχρώσεις και ένα πλεγμένο καλάθι προσθέτουν βάθος, ζωγραφίζοντας μια ήσυχη οικιακή σκηνή που φέρνει στη μνήμη ηλιόλουστες απογευματινές στιγμές. Υπάρχει μια αισ محسوسση της καθημερινής ζωής που αποτυπώνεται σε αυτά τα ταπεινά αντικείμενα, παρουσιάζοντας ένα αφήγημα που είναι ταυτόχρονα οικείο και γνωστό.

Η παλέτα χρωμάτων αποτελείται από απαλά καφέ, αχνά κίτρινα και βαθιά πράσινα—χρώματα που μιλούν για την απλότητα της αγροτικής ύπαρξης. Η πινελιά του Van Gogh, αν και φαινομενικά ταπεινή εδώ, διατηρεί μια ορισμένη ζωντάνια, εισάγοντας ζωή στην διάταξη. Αυτό το έργο αντηχεί με συναισθήματα, ξυπνώντας μια αίσθηση νοσταλγίας και ζεστασιάς. Προσκαλεί τον θεατή να καθίσει, να αναλογιστεί τις ιστορίες που μπορεί να αφηγηθούν αυτά τα αντικείμενα, επισημαίνοντας την ομορφιά στο καθημερινό και συνδέοντάς μας με μια ιστορική στιγμή όταν αυτά τα απλά αντικείμενα εκπροσωπούσαν την άνεση και την οικειότητα.