Σε αυτή τη ζωντανή απεικόνιση, τέσσερις γυναίκες ενσαρκώνουν μια αρμονική ισορροπία μεταξύ ανθρωπότητας και φύσης, σε ένα πλούσιο φόντο κήπου που μοιάζει σχεδόν ζωντανό. Το προσκήνιο προσκαλεί με μια γυναίκα σε ρέουσα κίτρινη φορεσιά, τα χέρια της απασχολημένα με το φύλλωμα—υπάρχει μια αίσθηση κίνησης, σαν να θρέφει η ίδια τη γη. Εν τω μεταξύ, δύο φιγούρες με απαλά μωβ και λευκά ρούχα στέκονται με χάρη μεταξύ των πράσινων, τονίζοντας τη σύνδεσή τους με τον φυσικό κόσμο. Ο φόντο αποτελείται από μια κυματιστή τοπιογραφία, βαμμένη με ενέργεια, που προκαλεί το φως που φιλτράρεται μέσα από τα δέντρα, δημιουργώντας σχεδόν μια ονειρική ατμόσφαιρα.

Κάθε γυναίκα φέρει μια ξεχωριστή παρουσία, με τα χέρια ανυψωμένα και εκφραστικές στάσεις, υπονοώντας έναν κοινό ιερό τελετουργικό ή εορτασμό. Η παλέτα χρωμάτων είναι τολμηρή αλλά αρμονική, με ζωντανά πράσινα χρώματα να κυριαρχούν στη σκηνή μαζί με θερμούς τόνους δέρματος, αποτυπώνοντας τον μοναδικό χειρισμό του Munch με το χρώμα, ο οποίος συλλαμβάνει τόσο το συναίσθημα όσο και την ατμόσφαιρα. Αυτό το έργο φαίνεται διαχρονικό, αντηχώντας στα θέματα της θηλυκότητας, της φύσης και της ιεροτελεστίας, προσκαλώντας τον θεατή όχι μόνο να παρατηρήσει, αλλά να νιώσει μέρος αυτής της ζωντανής σκηνής του κήπου.