Σε μια συγκινητική στιγμή, το έργο τέχνης αποτυπώνει μια γυναίκα σε ένα εντυπωσιακό μπλε φόρεμα, να κοιτάζει από ένα μεσαιωνικό παράθυρο. Η έκφραση της, στοχαστική και μελαγχολική, υποδηλώνει ένα μείγμα πόθου και αναμονής. Ο ρέον υφάσματος του φορέματος της, ζωγραφισμένο με τρυφερότητα, συγκεντρώνεται γύρω της σαν να προσπαθεί να κρατήσει τη στιγμή, ενώ τα μακριά μαλλιά της πέφτουν στους ώμους, μαλακώνοντας τη συνολική σύνθεση. Η παλέτα χρωμάτων, πλούσια σε βαθιά μπλε και ζωντανά κόκκινα, προσθέτει συναισθηματική βάθος. Η κόκκινη κουρτίνα πίσω της και το διακοσμημένο βάζο με τριαντάφυλλα στο τραπέζι εμπλουτίζουν τη σκηνή, δημιουργώντας αντίθεση με τους ψυχρότερους τόνους του φορέματος και το τοπίο έξω από το παράθυρο.

Το φόντο προσφέρει μια ματιά σε ένα κάστρο και τα δέντρα, υπονοώντας μια αφήγηση που συνδέεται με ιστορικά ή μυθικά συμφραζόμενα. Στον παραπλήσιο τοίχο, ένα έργο που απεικονίζει ιππότες υπονοεί ιστορίες ηρωισμού, υποδηλώνοντας ότι ίσως είναι παγιδευμένη σε μια φαντασία που έχει δημιουργήσει η ίδια. Αυτό το αφηγηματικό στοιχείο ενισχύει τη σημασία του έργου στο πλαίσιο των γυναικών στην τέχνη κατά τον πρώιμο 20ό αιώνα, όπου τα θέματα της απομόνωσης και του συναισθηματικού βάθους κυριαρχούσαν. Η ικανότητα του καλλιτέχνη να juxtapose τον εσωτερικό της πόνο με το υπόβαθρο ενός μακρινού βασιλείου δημιουργεί μια ατμόσφαιρα γεμάτη μελαγχολία, προσκαλώντας τους θεατές να σκεφτούν τους κόσμους τόσο μέσα όσο και έξω από την ματιά της.