Σε αυτό το μαγευτικό έργο τέχνης, δύο νέες γυναίκες κάθονται κοντά η μία στην άλλη, οι εκφράσεις τους μεταδίδουν ένα μείγμα περισυλλογής και περιέργειας. Αυτή που βρίσκεται στο προσκήνιο, ντυμένη με ένα κομψό μαύρο φόρεμα, στηρίζει σκεπτική το πηγούνι της στο χέρι της, το βλέμμα της λίγο στραμμένο προς τα κάτω. Τα λεπτεπίλεπτα χαρακτηριστικά της είναι φωτισμένα απαλά, τονισμένα από το απαλό παιχνίδι φωτός και σκιάς· αποπνέει μια αίσθηση οικείας αναίσθησης. Η δεύτερη φιγούρα σκύβει προς τα εμπρός, ψιθυρίζοντας κάτι μυστικό, το παιχνίδισμα του χαμόγελού της υποδηλώνει μια κοινή αστεία ή μυστικό, που προσελκύει την προσοχή του θεατή και αναδεικνύει περιέργεια για τη σχέση τους. Η πλούσια και ζωντανή παλέτα χρωμάτων σκιαγραφεί μια ζωντανή ατμόσφαιρα· οι αποχρώσεις των θερμών τόνων στο φόντο αντιπαραβάλλονται όμορφα με τις ψυχρές αποχρώσεις του μαύρου φορέματος, αντικατοπτρίζοντας την ζωτικότητα των κοινωνικών συγκεντρώσεων στο Παρίσι στα τέλη του 19ου αιώνα.

Ο καλλιτεχνικός αυτός στυλ είναι αναμφισβήτητα ιμπρεσιονιστικός, χαρακτηριζόμενος από ρευστές πινελιές που δημιουργούν κίνηση και συναισθήματα αντί για λεπτομερή περιγραφή. Η συγχώνευση της ταχείας πινελιάς και των μαλακών σχημάτων δίνει ζωή στη σκηνή, βυθίζοντας τον θεατή σε αυτή τη φευγαλέα στιγμή. Δεν είναι μόνο μια απεικόνιση δύο φιγούρων, είναι μια στιγμιότυπη εικόνα της φευγαλέας φύσης της νεότητας και της φιλίας, προσφέροντάς μας ένα παράθυρο σε μια χαμένη εποχή. Αυτή η γοητευτική αλληλεπίδραση μεταξύ του θέματος και του φόντου εικονογραφεί τη δεξιοτεχνία του Ρενουάρ στη σύλληψη της ουσίας των κοινωνικών πραγματικοτήτων, καθιστώντας την σημαντική για την κατανόηση τόσο της εξέλιξης του καλλιτέχνη όσο και της ευρύτερης αφήγησης της τέχνης κατά την περίοδο αυτή.