Αυτή η μαγευτική μελέτη αποτυπώνει μια επιβλητική δρυ της οποίας οι απλωμένοι κλάδοι και η πυκνή κόμη αποδίδονται με λεπτές πινελιές, που μεταφέρουν τόσο το μεγαλείο όσο και τις περίπλοκες λεπτομέρειες. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μαλακές αποχρώσεις του πράσινου, ώχρας και υποτονικού γκρι, για να αποδώσει την πληρότητα και την υφή των φύλλων, ενώ οι λεπτές μαύρες γραμμές αποτυπώνουν τα σγουρά κλαδιά, χαρίζοντας στο δέντρο μια ισχυρή, σχεδόν ζωτική παρουσία. Από κάτω, ο χωμάτινος δρόμος ζωντανεύει αργά με ήσυχη δραστηριότητα – ένα άμαξα τραβηγμένη από άλογα περνά αργά, ενώ άνθρωποι με ενδυμασίες της εποχής προσθέτουν μια αφηγηματική αίσθηση κίνησης και χρονικού πλαισίου στο γαλήνιο τοπίο. Ο αγροτικός τοίχος πίσω από το δέντρο πλαισιώνει αυτό το φυσικό μνημείο σαν σιωπηλός φρουρός, αντιπαραβάλλοντας την ανθρώπινη κατασκευή με την αιώνια οργανική μορφή της δρυός.