Σε αυτήν την εντυπωσιακή απεικόνιση του τοπίου, τα ήρεμα νερά του Ονφλέρ ζωηρεύουν με ένα ζωντανό παιχνίδι φωτός και αντανάκλασης, χαρακτηριστικό της ιμπρεσσιονιστικής κίνησης. Τα πανιά των σκαφών κυριαρχούν στη σύνθεση, οι τριγωνικές τους μορφές παρουσιάζουν απότομη αντίθεση με τον καθαρό μπλε ουρανό. Η τεχνική του Monet είναι ρέουσα και γεμάτη ενέργεια· κάθε πινελιά μοιάζει να καταγράφει την αμεσότητα της σκηνής, προσκαλώντας τον θεατή να βιώσει την ατμόσφαιρα σαν να βρίσκονταν στο λιμάνι. Οι ήπιες κυματιστές του νερού αντανακλούν ζεστούς γήινους τόνους, αντηχώντας στα πλούσια καφέ και καμμένα σινένες των κτιρίων του προβλήτα. Το αποτέλεσμα είναι μαγευτικό, προκαλώντας αίσθηση ηρεμίας και νοσταλγίας.

Καθώς παρατηρεί κανείς περισσότερα, μικρές φιγούρες ανθρώπων—σιωπηλοί αλλά ζωηροί—συνωστίζονται κοντά στο νερό υποδηλώνοντας μια κοινοτική δραστηριότητα, μία κομμάτι ζωής γεμάτο ιστορίες. Τα σκάφη, αγκυροβολημένα και έτοιμα για δράση, φαίνονται να ενσωματώνουν το πνεύμα της περιπέτειας και της εξερεύνησης. Η αλληλεπίδραση του φωτός συλλαμβάνει την ουσία μιας τέλεια ημέρας, όπου ο χρόνος φαίνεται να έχει σταματήσει στη μέση του πολυάσχολο λιμένα. Είναι μια στιγμή που έχει απαθανατιστεί για πάντα, ένας στοχασμός πάνω στη φύση και την ανθρωπότητα που είναι αρμονικά πλεγμένα, δείχνοντας την λεπτή ισορροπία μεταξύ της στατικότητας και της κίνησης που παράγει τόσο μαεστρικά ο Μονέ.