Αυτό το οικείο σκίτσο αποτυπώνει μια τρυφερή στιγμή ανάμεσα σε μια μητέρα και τον μικρό γιο της. Η μητέρα κάθεται αναπαυτικά, με το πρόσωπό της να αποδίδεται με μαλακές αλλά εκφραστικές γραμμές που μεταφέρουν ένα πολύπλοκο μείγμα κούρασης και στοργής καθώς αγκαλιάζει το παιδί της. Το παιδί, ντυμένο ζεστά με σκούφο στο κεφάλι, στέκεται απέναντί της, η μικρή του μορφή αντιπαραβάλλεται με τη χαλαρή στάση της μητέρας. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί μια περιορισμένη παλέτα μαύρου και κόκκινου κιμωλίας σε ουδέτερο φόντο, δημιουργώντας μια ζεστή, νοσταλγική ατμόσφαιρα. Οι γραμμές είναι χαλαρές και δυναμικές, μεταδίδοντας κίνηση και ανεπιτήδευτη οικειότητα αντί για λεπτομερή απόδοση.

Η σύνθεση τραβά το βλέμμα στη λεπτή σύνδεση ανάμεσα στους δύο· τα αγκαλιαστά χέρια και η προσεκτική στάση του παιδιού δημιουργούν έναν κύκλο συναισθηματικής ζεστασιάς. Το σκίασμα και το σταυρωτό χάραξη προσθέτουν βάθος διατηρώντας παράλληλα μια ελαφρότητα, σαν να αγκαλιάζουν την φευγαλέα στιγμή. Το σκίτσο αυτό, με τους μαλακούς περιγράμματα και το εκφραστικό μέτρο, προσκαλεί να νιώσει κανείς τον ήσυχο δεσμό αγάπης και φροντίδας που χαρακτηρίζει τις οικιακές σκηνές στις αρχές του 20ού αιώνα. Η υπογραφή κάτω δεξιά προσδίδει προσωπικότητα στο έργο, δίνοντας μια προσωπική νότα σε αυτή την συγκινητική σκηνή οικογενειακής ζωής.