Αυτή η σκίτσο, εκτελεσμένη με κομψότητα σε αποχρώσεις του μπλε, προσφέρει μια ματιά στη σφοδρή φαντασία του δημιουργού της—μια μαρτυρία της αξεπέραστης ικανότητάς του να ξυπνά συναισθήματα μέσω της απλότητας. Η γραμμή, αν και εμφανίζεται εύκολα, αποκαλύπτει την κυριαρχία του χεριού του καλλιτέχνη, επιτρέποντας σε κάθε στερεότυπο να μιλήσει πολλά. Μια μοναχική φιγούρα στέκεται έξω από ένα γραφικό καλύβι, διακοσμημένο με μεγάλες, εκφραστικές παραθύρες; γύρω της κυλάει ένα ταραγμένο τοπίο, που θυμίζει τα στριφνά δέντρα και τις κυματιστές λόφους που εμφανίζονται σε άλλα έργα του καλλιτέχνη. Η αλληλεπίδραση μεταξύ ισχυρών μορφών και αρχιτεκτονικών στοιχείων δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που είναι και εδραία και αιθέρια, προσκαλώντας τους θεατές να απολαύσουν βαθύτερα την σκηνή.

Το συναισθηματικό βάθος αυτού του κομματιού είναι αισθητό; ο ψυχρός μπλε τόνος περιβάλλει τον θεατή, προκαλώντας συναισθήματα ηρεμίας που αναμειγνύονται με μελαγχολία. Η χρήση της αντίθεσης μεταξύ λεπτών γραμμών και τολμηρών μορφών δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης, σχεδόν σαν τα στοιχεία να είναι ζωντανά και να αναπνέουν. Αυτό το κομμάτι προέρχεται από μια ζωντανή περίοδο της ζωής του, καθώς αναζητούσε έμπνευση στη φύση και τη ζωή στην επαρχία, και αντικατοπτρίζει την αναζήτηση του καλλιτέχνη για σύνδεση μέσα στη φασαρία. Στεκόμενο ως σημαντική υπογραφή του ταξιδιού του Βαν Γκογκ, απεικονίζει την ατελείωτη αναζήτησή του για ομορφιά στη συνηθισμένη ζωή, συνοδευόμενη από μια σπάνια ευθραυστότητα που αντηχεί μέσα στον χρόνο.