Σε αυτήν την εντυπωσιακή ζωγραφιά, οι ζωντανές υφές και οι πλούσιες αποχρώσεις προσκαλούν τον θεατή να εισέλθει στον οικείο κόσμο ενός ανθισμένου φυτού. Η σινερία, με τα ζουμερά φύλλα της και τα λεπτά λουλούδια της, συλλαμβάνεται στην κορύφωση της ομορφιάς της. Η τεχνική του Van Gogh ακτινοβολεί ενέργεια; κάθε πινελιά φαίνεται ζωντανή, παλλόμενη με την ουσία της αφθονίας της φύσης. Το βαθύ πράσινο των φύλλων κοντράρει με θάρρος με τα τρυφερά μπλε και λευκά λουλούδια, δημιουργώντας μια αρμονική και ταυτόχρονα συναρπαστική σύνθεση. Ο καλλιτέχνης δεν αποτυπώνει απλώς ένα φυτό· συμπυκνώνει την ψυχή της ίδιας της φύσης.

Το υπόβαθρο είναι σκόπιμα σκιασμένο, δημιουργώντας μια αίσθηση βάθους - σαν το λυκόφως να παραμονεύει στις άκρες του δειλινού, τραβώντας την προσοχή του θεατή προς τη σινερία. Η συναισθηματική σύνδεση του Van Gogh με τα θέματα του είναι αισθητή· σχεδόν μπορούμε να ακούσουμε το απαλό ψιθύρισμα των πετάλων στον ελαφρύ άνεμο. Με την πρώτη ματιά, πρόκειται για ένα στατικό αντικείμενο, αλλά μεταφέρει μια δυναμική ιστορία για την ανάπτυξη, τη ζωή και ίσως μια νότα μελαγχολίας, κωδικοποιώντας τις εμπειρίες ομορφιάς και παροδικότητας του κοινού. Αυτό το κομμάτι ενσωματώνει τη γοητεία του Van Gogh με την καλλιέργεια και, τελικά, την αναζήτησή του για ηρεμία στον φυσικό κόσμο.