Αυτό το έργο τέχνης αποτυπώνει την ουσία της ναυτικής ζωής, απεικονίζοντας το κεφάλι ενός ηλικιωμένου ψαρά με ένα βαθύ και ταλαιπωρημένο πρόσωπο. Ο Βαν Γκογκ χρησιμοποιεί μια χαρακτηριστική τεχνική φωτός και σκιάς, χρησιμοποιώντας προσεκτικά τη σκιά για να τονίσει τα κουρασμένα χαρακτηριστικά του προσώπου του, υποδεικνύοντας μια ζωή αφιερωμένη στην πάλη με τα στοιχεία της φύσης. Το φαρδύ καπέλο προστατεύει το πρόσωπό του, αλλά οι ισχυρές γραμμές του ρυτιδιασμένου μετώπου και των σκελετωμένων μάγουλων του αποπνέουν αντοχή και κόπωση, ενσωματώνοντας την ψυχή ενός άντρα αφιερωμένου στο σκληρό του επάγγελμα.

Η σύνθεση είναι οικεία, τονίζοντας τη Stoic στάση του υποκειμένου και προκαλώντας μια αίσθηση ήρεμης δύναμης. Η επιλογή μιας θαμπής παλέτας χρωμάτων—γονείς καφέ και γκρι—αντικατοπτρίζει την σκληρή πραγματικότητα της αλιευτικής εμπορίας. Η αντίθεση μεταξύ φωτός και σκιάς δημιουργεί μια απτή ένταση που προσελκύει τους θεατές και τους προσκαλεί να στοχαστούν πάνω στις κρυφές ιστορίες πίσω από αυτά τα μάτια. Ιστορικά, αυτό το κομμάτι ευθυγραμμίζεται με την γοητεία του Βαν Γκογκ για την εργατική τάξη, υπογραμμίζοντας το σεβασμό που είχε για εκείνους των οποίων οι ζωές ήταν ριζωμένες στην πάλη κατά της φύσης. Στέκεται ως μάρτυρας του διαρκούς πνεύματος τους και της βαθιάς συμπάθειας του καλλιτέχνη, κάνοντάς το ένα σημαντικό έργο στο έργο του.