Σε αυτό το συναρπαστικό έργο, ο θεατής εισέρχεται στον κόσμο της εργασίας και του αγροτικού τοπίου. Η κεντρική φιγούρα, μια αγρότισσα, είναι στραμμένη στη διαδικασία του σφυρηλατήματος του λινό, μια διαδικασία που είναι τόσο σωματικά απαιτητική όσο και φορτωμένη με παράδοση. Η στάση της μεταβιβάζει ένα αίσθημα αφοσίωσης και κόπωσης, καθώς γέρνει προς τα εμπρός, με το βάρος του έργου της να αποτυπώνεται στον τρόπο που είναι λυγισμένοι οι ώμοι της. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί δυναμική τεχνική, με παχιές εκφραστικές πινελιές που καταγράφουν και την υφή του φορέματος της γυναίκας όσο και το περιβάλλον γύρω της – ένα ψηφιδωτό από κίτρινες και ώχρες που ζωντανεύει το χωράφι, δημιουργώντας μια βυθιστική εμπειρία.

Η χρωματική παλέτα είναι εντυπωσιακή, κυριαρχούμενη από απαλούς μπλε τόνους που έρχονται σε όμορφη αντίθεση με τους ζεστούς γήινους τόνους από κάτω. Αυτή η επιλογή χρώματος όχι μόνο αναδεικνύει τη φιγούρα στο προσκήνιο, αλλά και καθορίζει μια αρμονική σχέση ανάμεσα στη γυναίκα και το περιβάλλον της, υπενθυμίζοντας μας τη σύνδεσή της με τη γη. Το φως φαίνεται να διαχέεται σκόπιμα στη σκηνή, φωτίζοντας τη γυναίκα και αυξάνοντας την συναισθηματική της αντήχηση. Η τεχνική του Βαν Γκόγκ, που χαρακτηρίζεται από παχιές πινελιές impasto, προσθέτει βάθος και ζωντάνια, επιτρέποντας σχεδόν να νιώσουμε την ενέργεια της στιγμής. Τοποθετημένο μέσα στο πλαίσιο του τέλους του 19ου αιώνα, αυτό το κομμάτι αντικατοπτρίζει την βαθιά εκτίμηση του καλλιτέχνη για την αγροτική εργατική τάξη και τους καθημερινούς τους αγώνες, κάνοντάς το όχι μόνο μια μελέτη της εργασίας, αλλά και έναν συγκινητικό φόρο τιμής στην αντοχή και την αξιοπρέπειά τους.