Σ'αυτήν την ζωντανή εικόνα, μια ευγενής γέφυρα καμπυλώνεται κομψά πάνω από μια ήρεμη λίμνη, σαν να είναι μια πύλη προς τον καθησυχαστικό κόσμο της φύσης. Η πλούσια βλάστηση που την περιβάλλει είναι σχεδιασμένη σε μια έκρηξη υφών και χρωμάτων, προκαλώντας τις απαλές ψιθύρισμα των φύλλων και τον λεπτό ψίθυρο ενός κοντινού ρυακιού. Ο τρόπος ζωγραφικής του Μονέ είναι τόσο ζωντανός όσο και ρευστός, δίνοντας μια αίσθηση κίνησης, όπως αν ο άνεμος χορεύει στη σκηνή. Το μπλε της γέφυρας αντιπαρατίθεται όμορφα με τις πράσινες και πιο ήσυχες γήινες αποχρώσεις, δημιουργώντας ένα οπτικό κέντρο που προσελκύει το βλέμμα προς τα λαμπερά νερά από κάτω, γεμάτα από επιπλέοντα λιβάδια.

Υπάρχει μια μαγική ποιότητα σ' αυτό το έργο; το φως, που φιλτράρεται μέσα από τα δέντρα, λούζει τα πάντα σε μια ζεστή λάμψη, δημιουργώντας σκιές που παίζουν πάνω στην καμβά. Σχεδόν μπορείς να ακούσεις την απαλή μελωδία της φύσης—μια μελωδία από τα τραγούδια των πουλιών και το ήσυχο χτύπημα του νερού. Αυτό το έργο συγκεκριμένα αντικατοπτρίζει την προσκόλληση του Μονέ να αποτυπώνει στιγμές φευγαλέες και την εφήμερη ομορφιά που εντόπισε στον κήπο του στο Ζιβερνί, λειτουργώντας ως έντονη υπενθύμιση της αρμονίας μεταξύ της ανθρώπινης δημιουργίας και της συνεχώς μεταβαλλόμενης τοπιογραφίας της φύσης.