Αυτή η συναρπαστική ξυλογραφία προσκαλεί τον θεατή να εισέλθει σε μια ήσυχη σκηνή ενός χωριού, όπου η αρμονία μεταξύ της ανθρώπινης δραστηριότητας και της φύσης απεικονίζεται όμορφα. Στο προσκήνιο βλέπουμε μια μοναχική μορφή που φροντίζει προσεκτικά έναν κήπο, με προσεγμένη στάση που αποπνέει φροντίδα και ταπεινότητα. Οι σχολαστικά σχεδιασμένοι πέτρινοι τοίχοι και οι σειρές φυτών οδηγούν το βλέμμα προς τις παραδοσιακές στέγες από άχυρο, των οποίων οι ζεστοί ώχρα τόνοι αντιπαραβάλλονται κομψά με τα γειτονικά σκοτεινά κτίρια. Πέρα από αυτά απλώνεται μια ήρεμη παράκτια θέα, με ένα μικρό καταπράσινο νησί γεμάτο πεύκα που αντανακλάται στα ήρεμα νερά, πλασάροντας από μακρινά οροπέδια κάτω από έναν καθαρό μπλε ουρανό.

Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί λεπτές χρωματικές μεταβάσεις — από τα απαλά γαλάζια του ουρανού και της θάλασσας μέχρι τα ζωντανά πράσινα της βλάστησης — δείχνοντας αριστοτεχνικό έλεγχο της τεχνικής της ξυλογραφίας. Η σύνθεση είναι προσεκτικά ισορροπημένη και αναδεικνύει την ανθρώπινη παρουσία χωρίς να ανάγει σε δεύτερο πλάνο το φυσικό περιβάλλον. Το έργο αποπνέει γαλήνια αξιοπρέπεια και νοσταλγική σεβασμό για την αγροτική ζωή της Ιαπωνίας των αρχών του 20ού αιώνα, ενώ ο συνδυασμός λεπτομερειών και εκτεταμένων φυσικών τοπίων δημιουργεί μια διαλογιστική ατμόσφαιρα, προσκαλώντας σε σκέψη για τους ρυθμούς της παραδοσιακής ζωής και την ομορφιά των παράκτιων τοπίων.