Αυτή η σκηνή υδατογραφίας αποκαλύπτει μια ήρεμη αγροτική θέα που κυριαρχείται από έναν απέραντο ουρανό και πλούσια βλάστηση. Στο κέντρο της σύνθεσης υπάρχει ένα ταπεινό χωματόδρομο, κατά μήκος του οποίου αργά κινείται ένα κάρο με βόδια, σχεδιασμένο με λεπτές και προσεκτικές πινελιές. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί λεπτές γραμμές για να ορίσει τα αγροτικά κτίρια και τις μορφές που διασκορπίζονται στο τοπίο, προσθέτοντας μια αφήγηση καθημερινής ζωής. Δεξιά, ένα μεγάλο δέντρο με απλωμένους κλώνους πλαισιώνει τη σκηνή, με τα φύλλα του ζωγραφισμένα με απαλές αποχρώσεις πράσινου και ώχρας, δημιουργώντας μια ζεστή αίσθηση φωτός από το απόγευμα.

Η παλέτα χρωμάτων είναι απαλές και γήινες, με απαλούς καφέ τόνους, μαλακά πράσινα και ανοιχτό μπλε ουρανό που υποδηλώνουν μια ήρεμη ατμόσφαιρα και μια στιγμή παγωμένη ανάμεσα στην ανθρώπινη δραστηριότητα και τη σιωπή της φύσης. Τα διαφανή στρώματα υδατογραφίας δημιουργούν βάθος, ιδιαίτερα ορατό στις διαβαθμίσεις του ουρανού και τις σκιές κάτω από τα δέντρα και τα σπίτια. Το έργο αυτό όχι μόνο προσφέρει μια ματιά στην ποιμενική ζωή, αλλά προσκαλεί τον θεατή να ακούσει τους περιβαλλοντικούς ήχους — το τριζόνισμα των ξύλινων τροχών, τους ψίθυρους των χωρικών και το θρόισμα των φύλλων που κινούνται στον άνεμο. Κατέχει ιστορική σημασία ως παράθυρο στην αγγλική ύπαιθρο του 18ου αιώνα, αποτυπώνοντας με κομψότητα και απλότητα την ταπεινή αρχιτεκτονική και την αρμονική συνύπαρξη ανθρώπου και φύσης.